آسپارتام

آسپارتام
آسپارتام شیرین کننده مصنوعی است که در حال حاضر به طور فراوان در غذاهای فرآوری و بسته بندی استفاده می شود. مصرف بیش از حد قند برای سلامتی خوب نیست ، بنابراین شیرین کننده های مصنوعی را یک جایگزین در نظر میگیرند آسپارتام در سال 1981 معرفی شد. تا امروز آسپارتام نیز در بین مردم متداول شده است، شیرین کننده مصنوعی دیگر، ساخارین به عنوان یک ماده سرطانزا است که می تواند باعث سرطان شود.
اسپارتام: دشمن یا دوست؟!
هزاران سال است که غذاهای «شیرین» به ذائقه بشر خوش آمده است.
یافته های باستان شناسان تایید می کند که انسان های غارنشین از عسل زنبورهای وحشی استفاده می کرده اند و حتی این نظریه مطرح است که برای انسان های نخستین، «طعم شیرین» یک غذا نشانه اطمینان از سلامتی آن بوده و فرد مطمئن می شده که با خوردن آن غذا، بیماری یا ضرر و زیانی متوجه او نمی شود. به هر حال، انسان به صورت غریزی، به غذاهای شیرین علاقه داشته است.
اما متاسفانه، این گونه غذاها، به صورت طبیعی حاوی مقادیر نسبتا زیادی «کالری» و «کربوهیدرات» هستند. در روزگاران قدیم، انسان ها آن قدر فعالیت بدنی داشتند که آن کالری ها می سوخت و کربوهیدرات ها هم ضرری برایشان نداشت، ولی امروزه وضعیت زندگی به گونه ای است که باید «طعم شیرینی» را با حذف کالری های اضافه چشید! تنظیم رژیم غذایی و دارویی، در بیماری هایی نظیر دیابت و کنترل هزینه های تولید مواد غذایی در غیاب شکر نیز، بر انگیزه روی آوردن به قندهای مصنوعی افزوده است.
شیرین کننده های مصنوعی
نخستین رقیب قند و شکر، «ساخارین» بود که در سال 1879 میلادی کشف شد و در محصولاتی نظیر خمیردندان، دهان شویه و آدامس به کار می رفت. مزه شیرین «اسپارتام» هم نخستین بار در سال 1965 میلادی، به صورت کاملا اتفاقی، توسط یک داروساز پژوهشگر به نام «جیمز شلاتر» کشف شد. پس از سال ها آزمایش، سرانجام در سال 1980 میلادی، اداره مواد غذایی و دارویی آمریکا (FDA)، استفاده اسپارتام را به عنوان یک شیرین کننده تایید کرد. بیش از 90 کشور دیگر نیز، با بررسی در مورد سمی بودن این ماده، استفاده از آن را تایید کردند و بدین گونه، اسپارتام جای خود را به عنوان جایگزین کم کالری شکر در صنایع غذایی باز کرد؛ به طوری که در حال حاضر در بیش از شش هزار محصول مختلف به کار می رود، محصولاتی از قبیل نوشابه، آدامس، ماست، آب میوه و نوشیدنی های رژیمی، پودینگ، پودر شربت و ژله.
اسپارتام از چه چیزی درست می شود؟
اسپارتام از اجزایی به نام «اسیدهای آمینه» گرفته می شود. اسیدهای آمینه نوعی از ترکیبات شیمیایی هستند که توسط گیاهان و حیوانات به کار می روند تا پروتئین لازم برای حیات آن ها را تولید کنند. از حدود 20 نوع اسید آمینه که به صورت طبیعی به دست می آیند، دو نوع آن ها برای تولید اسپارتام به کار می رود: اسید اسپارتیک و فینل الانین. اگرچه اجزای تشکیل دهنده اسپارتام در طبیعت به تنهایی یافت می شوند، اما خود اسپارتام در طبیعت نیست و به دست بشر تولید می شود. اسپارتام، به دو روش «تخمیر» و «ترکیب شیمیایی» قابل تولید است.
سرگذشت اسپارتام در داخل بدن
اسپارتام وقتی وارد بدن می شود، چه اتفاقی برایش می افتد؟ دوباره به اسیدهای آمینه اولیه و تشکیل دهنده خود تجزیه می شود. همین جاست که آژیر خطر برای بیماران فینل کتونوری به صدا درمی آید. فینل آلانین می تواند برای بیماران معدود این بیماری ارثی مربوط به حوزه اعصاب و روان خطرساز باشد. به همین دلیل حتما باید روی محصولات غذایی حاوی اسپارتام، برچسب هشداردهنده برای این بیماران الصاق شود. این نکته باعث شده است که برای بررسی میزان ارتباط و همبستگی اسپارتام با بیماری هایی نظیر تومورهای مغزی، آلزایمر، لنفوم و ام اس، تحقیقات فراوان علمی صورت گیرد.

عوارض آسپارتام چیست ، ، آسپارتام و سرطان ، ، فروش آسپارتام ، ، آدامس های حاوی آسپارتام ، ، قیمت آسپارتام ، ، آسپارتام در نوشابه ، ، آسپارتام در مواد غذایی ، ، آسپارتام و آسه سولفام